De wekker gaat om 5:45 en om 6:20 gaat de bus! Op naar Mission Beach!! Na een busreis van 2 uur komen Natasha en ik aan, all excited and a bit nervous to maybe. Maar wat gaan we doen?? We gaan Skydivennnn woehoeee! Met een beach landing!     

Eenmaal met 30 anderen binnen krijgen we het een en ander uitgelegd en horen we dat er 5 vliegtuig ladingen gaan vandaag en dat ze random kiezen in welke je komt en je roepen voor het inchecken. Natuurlijk hebben wij weer heel erg geluk en zitten Natasha en ik in het eerste vliegtuig dus we hoeven niet te wachten! Dat betekend naar buiten, pakken aan en wachten op onze instructeurs! Om de paar seconden of minuten wissel ik blikken uit met Natasha en ze zegt ooeeee of aaahhh we gaan zooooo!! Waarop ik antwoord, jaaa bijnaaa. 

Iedereen heeft een instructor toegewezen gekregen en dan komt Adsy, mijn instructeur. Gelukkig hebben we allebei twee ervaren oudere mannen hahah altijd fijn! In het busje op weg naar het vliegtuig kletsen we met de instructeurs, 5 of meer keer per dag springen ze en dat 5 dagen per week al 25 jaar lang, reken maar uit hoeveel sprongen dat zijn, wow. 

En dan zijn we bij het vliegtuig! In stappen!! Opgepropt met zijn 16en, 8 mensen met hun instructeurs. We vliegen een 12 minuten voor we op de goede hoogte zijn, maar ondertussen genieten we van het uitzicht! Het uitzicht is prachtig boven Mission Beach! Het water is super helder en er zijn veel eilanden te zien, het is een hele heldere dag! En dan wordt de schuifdeur omhoog geschoven en schuift het eerste duo naar de opening, 1,2… o ze zijn al weg. En dan hoor ik Natasha helemaal flippen en gillen hahahah.   De vorige keer dat ik ben gesprongen was ik als eerste en zag ik de rest dus niet springen/vallen, wat best een grappig gezicht is. Ik ben als 6e ongeveer aan de beurt, na Natasha. Adsy says: ‘okay so if we are going, lay your head back, hold your suit, but before we go I want you to blow a kiss to the camera!’ And so we did.. en toen was ik ineens weer een vrije val aan het maken en het voelt zoo goed!! Gil alles eruit van excitement en krijg een super droge mond door alle wind! Geniet van de adrenaline, het uitzicht, wow het is ge-wel-dig. Na 40 seconden gaat onze parachute uit en heb ik nog een paar minuten van heerlijk zweven. Ik mag sturen en Adsy wijst naar de eilanden en vertelt waar alles is en wijst naar een plek in de zee bij koraal waar ik schildpadden kan spotten. Als we iets lager hangen zie ik dan ook een schildpad naar boven zwemmen, adem halen en weer naar beneden duiken! Ik blijf overal maar schildpadden zien, I love them!! 

En dan is daar onze beach landing, die heel smooth gaat, we komen van best hoog, maar al heel snel staan we op het strand. Woohoeeee dat was awesomee!! We did it Natasha!!

Als we het kleine stukje terug lopen vanaf het strand naar de receptie wachten we daar een 40 minuten voor onze usb’s klaar zijn. Met onze certificaten en usb’s lopen we naar een bar waar we ze kunnen bekijken op de tv en we kijken beide elkaars video’s, wat leuk om die reacties terug te kijken! We bestellen daarna chips samen en zitten heerlijk met uitzicht op een halve jungle en het mooie strand van mission beach, met een zonnetje! Wat wil je nog meer.

Daarna hebben we nog lekker de tijd om het strand op te gaan, met geluk omdat we de eerste groep waren. Kleren uit, bikini aan, de zee in! Huh, deze zee is echt mega warm, bijna alsof ik thuis lekker in bad ga hahahah, zo raar.

En dan zitten we weer in de bus terug om half 3 en zijn we om 5 uur weer terug. Wat een lange dag, maar wat een lol. Mijn hele skydive is gefilmd dus als je het nog niet gezien hebt ga snel naar video's and check it outtt!

De volgende dag staat mijn laatste tour op het programma, en wel de Waterfall tour!  

Om half 8 stap ik het busje in en gaan we met een jonge groep meiden en 2 jongens + de tourguide naar de eerste spot. Na een tijd rijden zijn we bij Babinda Boulders en gaan we het water in voor een morning swim. Maar eerst hebben we een kopje thee en een biscuitje. Het water is best fris, maar het is een mooie omgeving. Aan de overkant heeft de tourguide verschillende stenen al bij elkaar gezocht en krijgen we allemaal aboriginal paint op ons gezicht, alweer haha joepie. Dan is het een beetje opdrogen, afdrogen en de bus half nat in op naar de volgende spot. Op naar de Josephine falls! De Josephine falls hebben een natuurlijke waterglijbaan van een rots af. We hebben lekker de tijd en zwemmen, klimmen op de rotsen en gaan van de rotsglijbaan joehoee

Als we weer in de bus stappen is de volgende stop de millaa millaa falls, maar onderweg in de bus hebben we uitzicht op de mooie tablelands en alles is heel mooi groen en heuvelachtig. Bij de millaa millaa falls aangekomen moeten we allemaal de famous hairflip doen en onze tourgids maakt foto’s. Brr het water is nogal koud en omdat niemand eerst op de foto gaat of het water helemaal in ga ik maar als eerst. Ik laat de rest zien hoe het moet   .

Onderweg naar de lunchstop komen we langs de bromfield swamp en op deze plek heb je ook kans om de brown snake te spotten. En we hebben geluk we zien er een, de most venomous (giftige) snake. Al lijkt hij niet heel dodelijk vind ik, waarop de tourguide grapt of hij hem even aan mij zou geven, nouuuu… 

In een klein dorpje hebben we lunch en na een klein uurtje zitten we al weer een tijdje in de bus op weg naar Yungaburra! Ik treed in Demy’s voetstappen, want daar is ze een lange tijd geweest en ik ben excited om het te zien! Curtain fig national park, daar bewonderen we de famous curtain fig tree. Het is mega groot en mooi om te zien! En dan een kleine 3 minuten verder bezoeken we platypus creek, op zoek naar een platypus! Een vogelbekdier dus! We lopen met de groep langs de rivier, allemaal ogen open en zoekend naar een platypus, maar na een tijdje zegt de tourguide we lopen niet nog verder en dan keren we om, zonder een platypus gezien te hebben. En net voor het stukje waar we weer naar de bus zouden lopen roept de tourguide, ja! Daar is er een, snel jongens! Het is heel grappig, want je ziet op een plek heel veel bubbeltjes omhoog komen, omdat hij onderwater naar eten zoekt en lucht uit blaast waarschijnlijk. Iedere keer na 30 seconden komt hij dan aan het wateroppervlak om daarna na een tijdje, of meteen weer onder te duiken. Grappige beestjes. De allerlaatste stop is een super mooi helder blauw meer waar we nog even in mogen duiken voor we thee hebben en de terugweg vervolgen. Het meer is groot, maar niet mega groot, en er staat een groot bord dat zegt dat er een krokodil in zwemt. Fijnnn, nouja maakt ook niet uit gewoon erin gaan en dicht bij de trap blijven hahahah. Maar ik voel mij veiliger omdat er redelijk wat mensen al in het water zijn, als de krokodil hier komt ben ik niet de eerste die aangevallen wordt. Een kopje thee met een beschuitje en dan met een handdoek om en half natte bikini de bus in. Een anderhalf uur duurt de terugweg, maar dan wel beginnend over een weg van 18 kilometer lang met maarliefst 226 bochten erin. 17 kilometer van deze weg is world heredith listed! De buschauffeur begint met het tellen van de bochten en dan zet hij I am on the high way to hell op, yep toepasselijk? Hahahah.

Daarna heeft hij zeker de smaak te pakken en zijn playlist gaat van grease tot abba tot de macarena, YMCA etc. Overal zingt hij vrolijk mee door de microfoon en worden wij verplicht dat ook te doen, al schijnt niemand dat erg te vinden. Nu moet je je voorstellen hoe 3 mannen tegenover 12 meiden+ de buschauffeur die overigens beide kanten meezingt, klinkt bij een grease duet, geniaal. Het maakt een gezellige sfeer en leuke afsluiting van de dag, maar daarbij ook van mijn reis aan de oostkust!